Mirosław Zygmunt Łebkowski (ur. 9 września 1922 w Częstochowie, zm. 22 marca 2010 w Warszawie) – polski literat, pisarz, tłumacz i autor tekstów piosenek. W czasie wojny żołnierz Armii Krajowej „Jodła”, szef referatu „N” obwodu Opatów, więzień obozów koncentracyjnych: Auschwitz-Birkenau (gdzie zadebiutował anonimowo jako twórca piosenek), Buchenwald, Dora, Ravensbrück. W Auschwitz-Birkenau oznaczony był numerem 169601. Po zakończeniu wojny studiował w SGH w Warszawie. Zajmował się głównie pracą twórczą oraz społeczną – przez szereg lat we władzach ZAIKS-u (1952-74) oraz ZAKR-u, były sekretarz generalny tego stowarzyszenia. Autor sztuk scenicznych, m.in. „Gość z kosmosu”, musicalu „Turniej w Rio Marasco” (muz. Jerzy Walden), libretta operetki „Melodia miłości” (muz. Edward Olearczyk). Napisał także nowe libretta oper (wspólnie z St. Wernerem), m.in. „Wesołe kumoszki z Windsoru” (O. Nicolai), „Tannhäuser” (R. Wagnera), widowiska estradowe dla wojska (wsp. z S. Wernerem), m.in. „Wchodzimy w lata siedemdziesiąte”, widowiska lalkowe (wsp. z S. Wernerem), m.in. „O kołku w płocie”, pieśni i piosenki. Laureat III nagrody za pieśni na I Festiwalu Muzyki Polskiej oraz I nagrody za tekst piosenki („Powracali trzej chłopcy”) w konkursie przed V Światowym Festiwalem Młodzieży i Studentów w 1955 roku. Jego piosenki zdobywały Złote (pięciokrotnie) i Srebrne Pierścienie na Festiwalach Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, dwie nagrody Ministerstwa Obrony Narodowej, a także wiele innych nagród i wyróżnień na festiwalach i konkursach. Pisał często w spółkach, najczęściej z S. Wernerem (od 1966 pod stałym wspólnym pseudonimem autorskim „Stamir”). Współpracował również z Witoldem Lutosławskim. Jest autorem: tłumaczeń dzieł sakralnych dla Państwowego Wydawnictwa Muzycznego i Filharmonii Narodowej; sztuki dla młodzieży Gość z kosmosu; musicali Turniej w Rio de Maracaso (współaut. libr. Jerzy Walden, muz. Piotr Hertel, Henryk Debich), Opiekun mojej żony (współaut. libr. Jerzy Walden, muz. Piotr Hertel); przekładów librett operowych Tannhäuser, Kawaler srebrnej róży, Zagraj nam Johnny (współaut. Stanisław Werner), Płaszcz, Gianni Schicchi, Siostra Angelica, Córka pułku, Zięć bez rodowodu (współaut. Stanisław Werner, T. Laskowski), Wesołe kumoszki z Windsoru, Anna Bolena, Bal maskowy (współaut. T. Laskowski), Xserxes (współaut. Jerzy Kondracki); przekładów librett operetkowych i musicalowych Popłoch wśród dziewcząt, Wesele Kreczyńskiego, Piękna Galatea (współaut. Stanisław Werner), Noc w Wenecji, Paganini, Gasparone (współaut. Stanisław Werner, T. Laskowski), Dama z portretu, Dwa serca i wiedeński walc, Giuditta, Księżniczka Trebizondy (współaut. Stanisław Werner, Jerzy Kondracki), Gejsza, Róża wiatrów (współaut. Stanisław Werner, Marian Niewiarowski), Dzwony z Corneville (współaut. Jerzy Kondracki, T. Laskowski), Skowronek (współaut. Danuta Baduszkowa); librett operetkowych Rewizor jedzie według Mikołaja Gogola (współaut. Stanisław Werner, muz. Jan Tomaszewski); Nasz człowiek w Hawanie według Grahama Greene’a (współaut. Stanisław Werner, Wanda Wróblewska, muz. Jan Tomaszewski); scenicznych i książkowych utworów dla dzieci: Skarby złotej kaczki, Drzewko Aby Baby (współaut. Stanisław Werner, muz. Józef Talarczyk), O kołku w płocie co służył w piechocie (współaut. Stanisław Werner), Mowgli syn dżungli według Rudyard Kiplinga (współaut. Stanisław Werner) i Dwie podróże Guliwera według Jonathana Swifta (współaut. Stanisław Werner); autorskich zbiorków piosenek i utworów estradowych Czy pozwoli panna Krysia, Do pięknej niedzieli oraz Uskrzydleni i pancerni; tekstów pieśni i piosenek żołnierskich i estradowych m.in. dla Chóru Czejanda, Bractwa Kurkowego, Dwa Plus Jeden, Grupy ABC, Happy End, Homo Homini, Partity, Reny Rolskiej, Tercetu Egzotycznego, Violetty Villas i Tadeusza Woźniakowskiego. Najpopularniejsze piosenki których autorem tekstów był to m.in. Pamelo, żegnaj, wyk. Tercetu Egzotycznego i Do Ciebie Mamo, wyk. Violetty Villas, jak i tez Do grającej szafki grosik wrzuć, muz. Gunter Oppenheimer, wyk. Marii Koterbskiej Był autorem licznych piosenek żołnierskich, m.in. w roli kierownika literackiego Śląskiej Estrady Wojskowej, zdobywając liczne nagrody w tym Złote i Srebrne Pierścienie na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. Pochowany 1 kwietnia 2010 w Panteonie Żołnierzy Polski Walczącej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Zostawił po sobie córkę Dorotę Łebkowską, syna Marka Łebkowskiego oraz swoją żonę Danutę Łebkowską, której wspomnienia dotyczące ich życia można odsłuchać w internecie. Odznaczony krzyżem oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Walecznych.